Day 14: watergames

26 april 2018

Nou, naar mijn tocht was het natuurlijk weer tijd voor de laundry, dus vanmorgen meteen gegaan! Daar aangekomen wisten de mensen meteen mijn naam en begonnen ze te lachen, grappen en gebrekkig Engels tegen mij te praten. Ik kon er weinig van maken, maar het was zeker positief en leuk bedoeld! Na de was netjes afgeleverd te hebben, weer terug naar het tehuis om met 1 van de kinderen een potje stressen te spelen! Ze leren het in 1 dag goed, ging mooi gelijk op! Ondertussen werd ik overgenomen door 1 van de andere vrijwilligers en kon ik even wat anders gaan doen! Na wat overleggen en wachten tot de hele club compleet was, op naar de market om wat stof en fruit te halen! Op de lokale markt blijven we nog bijzonder, iedereen begroet ons wel vriendelijk en proberen ze onze aandacht te krijgen! Grappig om daar weer even te zijn en gelukkig ruikt deze markt niet zo erg als de vorige🙈 de kids helpen ons met vertalen en geven uitleg! Super, de boodschappen zijn binnen! Door naar Rosari, dat is de plek waar 1 van de kids werkt! Gezellig met zn allen wat eten en drinken, natuurlijk ook weer een groepsfoto! Bijzonder om hier met de kids te zijn! Bijzonder hoe ze er met elkaar zijn en elkaar liefde geven!

Terug bij het tehuis nog wat spelletjes doen en een watergevecht! Voor het watergevecht waren er waterballonnen gehaald, maar deze pret was al gauw voorbij, want de ballonnen waren in alle enthousiasme al gauw kapot! Dan maar verder met emmers en flesjes, totdat de kraan van de leiding brak🙈 gauw de schakel van het water eraf en iemand op pad gegaan om een nieuwe kraan te kopen🙈 vervolgens nog even met zn allen onder de sproeier, heerlijk ff afkoelen. Vooral de meiden willen niet veel met water te maken hebben, maar waarom dat weet ik nog niet. Even later wat nieuwe spullen gekocht voor de ceremonie morgen en vervolgens nieuwe verse bloemen uit de tuin gehaald. Iedereen was bezig met zijn eigen ding. Er werd ons als vrijwilligers gevraagd om ook een stukje voor de ceremonie te doen. Later werd ons nog gevraagd of wij de biografie van Theo wouden schrijven, hier hebben we gezamenlijk voor gezeten. Erg pittig, maar wat hebben en geven de kids elkaar kracht zeg! Toen het verhaal zo goed als klaar was, hebben we de avond weer met elkaar afgesloten. Er was nog een vrijwilliger terug gekomen en wat mensen voor de ceremonie, mooi die betrokkenheid, voor de kinderen ook erg fijn!